วันจันทร์หลังจากที่แด๊ดดี้กลับจากทำงาน พายุหิมะกำลังโหมกระหน่ำอยู่ด้านนอก อุณหภูมิลบสี่องศา แต่จะรู้สึกเหมือนลบสิบสี่องศา นี่คือพยากรณ์อากาศ ณ ขณะนั้นที่เรานั่งดูข่าวหลังอาหารค่ำกัน อยู่ดีๆ he ลุกขึ้นมาชวนออกไปเดินเล่นซะงั้น เง้อออออ กลางพายุหิมะเนี่ยนะ นี่แหละคุณซะมีบ้าพลังของเรา he เป็นแบบนี้แหละ
He จัดแจงแต่งตัว (ไม่รอคำตอบกรูเล้ย) แล้วจับมัลดิฟส์ใส่ชุดกันหนาว เปลี่ยนล้อรถเข็นมาใส่สกี แล้วบอกให้เรารีบๆไปเปลี่ยนชุด แอร๊ยยยย สรุปกุต้องออกไปบ้าพลังด้วยชิมิคร๊า
เตรียมพร้อมทุกอย่าง โอฟี่อยู่ในรถเข็นแล้วทำหน้างงๆ พออิตาหมอเปิดประตูบ้านเท่านั้นแหละ ทั้งลมทั้งหิมะรวมพลังกันเข้ามาในบ้าน ลมตีซะหูแทบขาด จมูกงี้ชาไปหมด โอฟี่คงทั้งหนาวทั้งงงเลยแหกปากตั้งแต่ยังไม่ทันได้ไปไหน แต่ก็ไม่มีอะไรจะมายับยั้งความตั้งใจ he ได้ ในที่สุดเราก็ต้องออกไปเดินตากอากาศกันรอบใหญ่ มัลดิฟส์ร้องไห้ตลอดทาง อิพ่อมันก็ไม่ได้สะทกสะท้าน จับลูกเล่นสกี เหวี่ยงไปเหวี่ยงมา โอฟี่คงจะมึนและเหนื่อยจนหลับไป ส่วนเราก็เดินลุยหิมะที่หนาเกือบครึ่งแข้ง เหนื่อยค่อดๆ หายใจแทบไม่ทัน จากหนาวๆอยู่กลายเป็นร้อนจับใจ ต้องถอดเสื้อโค้ทเดิน คนที่เห็นต่างแปลกใจว่าอินี่บ้าหรือดีที่ไม่ใส่เสื้อโค้ทเดินกลางหิมะ
สนุกจนหนำใจ he แล้วก็ได้เวลากลับบ้าน ถึงบ้านได้เรากับโอฟี่ดีใจค่อดๆ รีบก่อไฟหน้าเตาผิงเล่นกันกุ๊กกิ๊กแม่ลูก แต่ก็เล่นไม่นาน she เริ่มตาปรือ คงจะเหนื่อยที่แด๊ดเหวี่ยงไปมา กร๊ากกกกก ลูกพ่อต้องอดทนคร๊า
Recent Comments