ไม่ได้เข้ามาเขียนบันทึกนานมากแล้ว คืนนี้นอนไม่หลับเลยเปิดเน็ทดูนั่นนู่นนี่แล้วก็นึกถึงไดอะรี่อันนี้ขึ้นมา กลับไปอ่านย้อนหลังเรื่องราวในชีวิตที่ผ่านมาแล้วสนุกดี คิดถึงวันเก่าๆตอนฟี่เล็กๆ กว่าจะเลี้ยงคนๆนึงให้โตมาได้ขนาดนี้มันไม่ง่ายเลย ตอนนี้ฟี่อายุสามขวบแล้ว ความแสบก็เพิ่มขึ้นทุกวัน ชียังเป็นเด็กที่พลังงานเหลือเฟือเหมือนเดิม
ต่อไปนี้คิดว่าจะเข้ามาเขียนบันทึกบ่อยๆเหมือนเดิม เอาเก็บไว้ให้ฟี่อ่านตอนชีโต คงจะได้นั่งขำกันสองคนแม่ลูกแน่ๆ แค่นึกก็มีความสุขแล้วล่ะ
ตอนนี้เราเรียนภาษาฝรั่งเศสระดับหนึ่งจบแล้ว เลยมีเวลาว่างมากขึ้น ได้ทำอะไรหลายอย่างที่ต้องทำและอยากทำ ครัวที่กำลังรีโนเวทอยู่ก็ใกล้จะเสร็จแล้ว เหลืออีกประมาณยี่สิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้นเราก็จะมีครัวใหม่แบรนด์นิวไว้ใช้แล้ว เพราะชีวิตส่วนใหญ่ของแม่บ้านอย่างเราวันๆก็อยู่แต่ในครัวนั่นแหละ ขอให้ฮีทำครัวใหม่มาสามปี ปีนี้ฮียอมควักตังค์เนรมิตครัวใหม่ให้ ถือว่าเป็นของขวัญวันเกิดที่ชิ้นใหญ่สุดๆเท่าที่เคยได้มาเลยล่ะ ของทุกอย่างที่นี่แพงมากๆ แพงจนเราเข้าใจว่าทำไมฮีถึงต้องใช้เวลาคิดนานถึงสามปีกว่าจะยอมจ่ายตังค์ให้ทำ ตอนแรกเราก็คิดเอาเองว่ามันจะแค่ไหนกันเชียว อย่างเก่งก็ห้าหกหมื่นเหรียญ แค่นี้ทำเป็นงกกับเรา ชิชิ แต่พอทำจริงๆ แค่ตู้เย็นตู้เดียวก็หมื่นหนึ่งพันเหรียญเข้าไปแล้ว แว๊กกกกกก ตู้เย็นไรฟระแพงฉิบ กุสร้างครัวได้ทั้งครัวที่ไทยเลยนะเนี่ย อ่างล้างจานกับก๊อกน้ำ เราไปเลือกเอง เอาแบบลดสุดๆช่วงโปรโมชั่นซัมเมอร์เซลล์ บอกพนักงานขายว่าเอาอันที่ถูกที่สุดแล้วยังราคาสองพันห้าร้อยเหรียญ คนประเทศนี้มันมีชึวิตอยู่กันได้ไงเนี่ยของแพงขนาดนี้
สรุปครัวใหม่ไฮโซนี้ฮีจ่ายไปประมาณแสนสอง หุหุ ขนหน้าแข้งไม่เหลือแล้วคร๊า มานั่งคิดแล้วก็เสียดาย รู้งี้ใช้ครัวเก่าก็ได้ฟระ แล้วเอาเงินไปซื้อบ้านที่ไทยเก็บไว้เป็นสมบัติดีกว่า
ใกล้ถึงวันเกิดเราแล้ว ตอนแรกว่าจะไปสอยกระเป๋ามาซักใบแต่สงสารอิตาหมออ่ะ ครัวก็ยังไม่เสร็จ รายจ่ายยังมีมาเรื่อยๆทุกวัน แล้วต้นเดือนหน้าก็จะไปพักร้อนกันอีก คิดแล้วก็อย่าเพิ่งเอาเลย ของขวัญฮีก็ทำครัวให้แล้วอย่าไปเพิ่มภาระให้ฮีอีกเลย เดี๋ยวค่อยเอาตอนคริสต์มาสก็ได้ ว่าแล้วก็ไปนอนดีกว่า พรุ่งนี้ต้องไปส่งฟี่ที่เดย์แคร์แล้วก็ไปซื้อไม้มาทำพื้นครัวเพิ่มเพราะครั้งก่อนซื้อมาไม่พอ